O locrio é, case con seguridade, o modo menos habitual.
Débese en especial á súa disonancia de 5ª diminuída, que produce un grande desequilibrio harmónico. O maior número de exemplos atopámolos na música do século XX. Tamén aparece na música de rock máis escura, en xéneros como o trash metal en particular.
Aquí a temos comezando na nota la para poder comparar a súa estrutura coa da escala de la eolio (escala menor natural):
Exemplos do seu uso
Escollemos dúas pezas onde predomina o modo locria e outras dúas onde aparecen só algúns trazos
Melodías locrias
Mikrokozmosz II, nº 63, Béla Bártok
A obra Mikrocozmosz de Bartok contén numerosas pezas modais e, entre elas, topamos no II libro a número 63 que está composta na súa totalidade no modo locrio de fa♯
Tres danzas fantásticas, Shostakovich
Nesta primeira danza Shostakovich utiliza a escala locria de do coa estrutura harmónica I II V.
Como o acorde de dominante resulta un acorde menor sen sensible adapta este acorde para que conteña a sensible (si) o que obriga a utilizar como base do acorde o sol e non o sol♭.
Para a sonoridade do perfecto maior completa o acorde cunha 5ª aumentada. O acorde de dominante queda entón: sol - si - re♯
Trazos locrios
Pour le piano. Preludio, Claude Debussy
Tamén a obra de Debussy caracterízase por o uso dos modos xunto a outras escalas non utilizadas con anterioridade na música occidental. Escalas como as do gamelán e a de tons, convertida nunha das sinais identificadoras do estilo Debussy.
Nesta pasaxe con carácter de cadenza, utiliza o contraste entre o “si” locrio e a de tons para darlle máis significado a esta última.
Symptom of the Universe, Black Sabbath
A banda británica, unha das creadoras do xénero heavy metal, tiña entre os seus temas favoritos para as súas cancións o ocultismo e o terror.
As ferramentas musicais que utiliza son, entre outras:
- O escurecemento do son das guitarras cambiando a afinación un tono máis grave.
- A utilización de escalas menores escuras, como a frixia ou a locria.
Symptom of the Universe considérase unha das primeiras cancións de thrash metal, debido ao seu tempo rápido e ao potente riff de guitarra.